Leonel

Leonel Alexandre ‘Nkruman Cadete’

In 2002 leerden we Leonel kennen als een verlegen jongen, die naar ons land was gekomen voor een veilig bestaan, ver weg van zijn geboorteland. 10 jaar later spraken we hem weer en zagen we een vrolijke muzikale jonge man, met een gezin en nog een mooie toekomst in het vooruitzicht.

Nu zijn we stil…

Leonel is op 20 februari 2020 plotseling overleden aan een hartstilstand. We wensen zijn dochtertje Akeelah Anarieka, zijn zoontje Elijah Mauro Jonavan en alle andere dierbaren van Leonel veel sterkte met het verlies van deze bijzondere man.

In 2002 werkte Leonel mee aan het project 50 ontmoetingen en had hij een ontmoeting met cabaretier Freek de Jonge en fotograaf Sander Veeneman. Sander maakte een prachtig kwetsbaar portret en Freek beschreef heel mooi hun eerste, wat onwennige, ontmoeting op het AZC Crailo. De ontmoetingen hebben we met de 49 andere ontmoetingen gebundeld in een boek en een reizende binnen tentoonstelling en reisden daarmee door heel Nederland. Met de doelstelling om vluchtelingen in Nederland een gezicht en een stem te geven. De mens achter de vluchteling te leren kennen.

10 jaar later vroegen wij ons af hoe het met Leonel en de andere hoofdpersonen uit 50 ontmoetingen de afgelopen 10 jaar was gegaan en hoe het nu met hen ging. We hebben 27 mensen van de 50 terug kunnen vinden en met 23 van hen hadden we een nieuwe ontmoeting. Zo zagen Leonel, Freek en Sander elkaar na 10 jaar ook weer terug. Leonel had een verblijfsvergunning gekregen en zijn leven in Hilversum opgebouwd. Leonel stelde ons voor aan zijn gezinnetje, vertelde ons dat hij werkte, studeerde en liet ons vol trots zijn DJ kunsten horen.

Deze ontmoetingen hebben we weer gebundeld in een boek, met Leonel op de cover, en een reizende buiten tentoonstelling. De opening van 50 ontmoetingen… 10 jaar later was op het Museumplein in Amsterdam, waar Leonel de avond inkleurde als DJ.

De tentoonstelling heeft ook deze keer weer door heel Nederland gereisd. Met de doelstelling om Leonel en de andere hoofdpersonen wat beter te leren kennen en de harde toon, die met de komst van de Syrische vluchtelingen weer op gang was gekomen, wat te verzachten.

Wij hebben Leonel en de anderen leren kennen als sterke en positieve doorzetters. Stuk voor stuk bijzondere mensen.

Leonel, we zullen je missen.

——————————————————————————————————————–

50 ontmoetingen… 10 jaar later

– Freek de Jonge en Sander Veeneman ontmoeten Leonel Alexander 10 jaar later

In 2001 kwam Leonel als alleenstaande minderjarige asielzoeker uit Angola naar Nederland. 10 jaar geleden zijn Freek de Jonge en fotograaf Sander Veeneman bij Leonel op bezoek gegaan in het AZC Crailo voor een eerste ontmoeting. Leonel was totaal gebroken en had weinig hoop. 10 jaar later vroegen Freek en Sander zich af of Leonel een verblijfsvergunning had gekregen en hoe het met hem ging. Ze vonden hem vlakbij het AZC en hadden een nieuw gesprek.

foto: Sander Veeneman

Freek de Jonge in 2002:
‘Leonel kan aardig voetballen, zeggen ze.
Speelt bij Hilversum.
Hij woont met nog drie jongens in een kamer.
Niet veel groter dan drie bedden.
Op de eerste verdieping van een lange barak.
Met zo’n dertig andere jongens.
Beneden wonen de meisjes
Ama’s, asielzoekende wezen.
Het gebouw stinkt naar pis.

foto: Sander Veeneman

Freek de Jonge:
“Het feit dat hij nog in ons land was
betekende dat het gelukt moest zijn
een vergunning te krijgen.
Ik reed naar zijn huis
hemelsbreed nog geen tien kilometer van kamp Crailo.
Zijn huis
ik schrijf het gedachteloos op.
Er is zoveel vanzelfsprekend in mijn leven
wat voor hem een wonder moet zijn.”

Het boek 50 ontmoetingen… 10 jaar later is te bestellen door een bericht te sturen naar Mirjam Bekker-Stoop mir@stichtingopenmind.nl