#7 Integreren is onzin
Iris van Vliet, documentairemaakster
De situatie van vluchtelingen in Nederland is actueler en gecompliceerder dan ooit. We vragen hen die hebben meegewerkt aan 50 Ontmoetingen …10 jaar later, en anderen met visie, naar hun mening, analyse en oplossing…
Door: Gijs de Swarte
Iris van Vliet: ‘Stel je voor – stel je even echt voor; Nederland wordt gebombardeerd, mensen worden opgepakt, de supermarkt om de hoek ligt in puin en bij de school van je kind wordt geschoten. Je rent door je huis, pakt wat spullen bij elkaar; geld, paspoort als het kan – in de auto… richting wegwezen. Hysterie is het. Waar moet je naartoe? Misschien ken je mensen in een ander werelddeel. Misschien heb je iets goeds gehoord over een ander land…
‘Na maanden kom je ergens aan met je spullen. Je komt wat tot rust, kan eindelijk normaal eten, wat rustiger slapen… En dan? Dan wil je zo snel mogelijk beginnen aan een leven; verder, zorgen dat je kinderen iets kunnen worden, als je die hebt. Dat is het verhaal van de vluchteling, soms minder erg, vaak erger. Het ietwat betekenisloze woord dat dan altijd valt is in-te-gre-ren. Mijn stelling is, zelfs al ben je nog zo slim, getalenteerd en flexibel, integreren, zoals we dat begrip nu definiëren – is onzin. Zelfs voor Nederlanders die uit eigen wil geëmigreerd zijn wordt de band met de oorsprong belangrijker, niet zelden op het pijnlijke af.
‘Voor het project van Open Mind had ik een ontmoeting met Asmira Salkanovic. Asmira was gevlucht uit Bosnië, net als mijn stiefvader. Nu ben ik bezig met een documentaire over haar en de belangrijkste reden is dat er ten aanzien van mensen uit andere landen altijd wordt gepraat over kiezen. Hoor je nou eigenlijk daarbij, of hoor je nou hier? Maar vluchtelingen blijven altijd ook buitenlanders.’
‘Asmira gaat nu weer regelmatig terug naar Bosnië. Ze heeft een webshop waar ze spullen verkoopt die daar gemaakt worden. Ze is Nederlander, betrokken bij wat hier speelt, maar die band met Bosnië kan ze nooit doorsnijden. Die definitieve keuze tussen twee landen, die vanuit verschillende hoeken zo gepropageerd wordt is fictie. Het kan niet en het hoeft ook niet. We zouden ons meer bezig moeten houden met wat het allemaal brengt dan met wat we heel misschien aan onze enorme welvaart inboeten.’
Iris van Vliet is de dochter van Manon Uphoff. Samen hadden zij en fotograaf Jasper Zwartjes een ontmoeting met Asmira Salkanovic. In 1992 vluchtte Asmira uit Bosnië naar Nederland. Ze heeft hier een mooi bestaan op kunnen bouwen met haar gezin met daarnaast een onderneming waar zij vrouwen uit Bosnië bij betrekt. Iris was als documentairemaakster geïntrigeerd door Asmira haar verhaal en is nu voornemens er een documentaire van te maken.
Meer informatie over 50 ontmoetingen… 10 jaar later: https://www.stichtingopenmind.nl/10-jaar-later/
blog #6 ‘Uitermate praktische stappen’ – Manon Uphoff
blog #5 ‘Knagend Schuldgevoel‘ – Loes Luca
blog #4 ‘Wilders en Hitler’ – Victor Reiner
blog #3 ‘Beschaving is stil’ – Dieuwertje Blok
blog #2 ‘Ze blijven komen’ – Allahdad Malwand
blog #1 ‘Wees een man’ – Govert de Roos
No comments